Memlekette Çocukluk Anıları

Sabahın erken saatlerinde, güneş daha doğmadan, Massey Ferguson marka traktörlerin motor sesleri yükselirdi. Evimizin  balkonumuzdan başımı kaldırdığımızda  Yıltarıç, Arzuman, Yazı, Kayadibi bir teras gibi gözlerimizin önüne  serilirdi. Her biri özenle sürülmüş tarlalar karakalem çalışması gibi simetrik ve düzenliydi.

Kimi tarlalar tütün tarlasıydı, boy veren yeşil tütün yaprakları birer sanat eseri gibiydi.

Kimi tarlalarda ise arpa ve buğday başakları boy atıyordu.

Yazı ise tam bir sebze bahçesiydi. Salatalık, domates, biber, patlıcan, karpuz, kavun her türlü meyve sebzenin birbiriyle yarıştığı, renk cümbüşü olan bir yerdi. Kokusu bile insanı iştahlandırırdı.

Ekilmeyen dik yamaçlarda inekler ve koyunlar özgürce otlatılırdı. İneklerin ve koyunların boynundaki çanlar, ırmağın şırıltısına karışıp türkü olurdu. 

Düğünler, dernekler genelde işlerin azaldığı aylarda yapılırdı. Düğün salonu da neymiş. Herkesin kendi bağında, bahçesinde, şimdilerde kır düğünü diye adlandırdıkları düğünler yapılırdı.

Bağın en düz ve geniş alanı bir çember şeklinde çevrilip ışıklandırması yapılırdı.

Kütüklerin üzerine uzun tahtalar uzatılır, üzerine kilim, halı, palaz, minder serilip konforlu ve samimi bir oturma alanı oluşturulurdu. Kemençeci Şenel ve Hurşit gözleri iyi görmemesine rağmen kemençeyi konuştururdu. Geleneksel kıyafetlerle süslenen insanlar, horonlarla eğlenirlerdi.

Aşçı Nazire Abla düğün yemeklerinin vazgeçilmez ismiydi. Eşi Turan Amca Reno 12 aracıyla en büyük destekçisiydi. Nazire Abla ekibini biraz strese soksa da en sonunda herkes yemeklerini beğenir teşekkür ederdi.

Hele yaprak sarması ve lokmasının tadı enfesti.

Komşulardan düğün yemeği için  masa, sandalye, tencere, kazan alınıp bu zor süreç el birliği ile atlatılırdı. Öyle plastik, tabak , çatal bardak yoktu ...

Belediyenin turuncu otobüsü düğün evine insanları ücretsiz taşırdı. Bazen de Cin Ramis'in Reno 12 taksisi belirirdi.6-7 kişi inerdi o küçük arabadan.

Gelin görme , gelin alma , düğün, mevlit, yemek derken 3-4  gün sürerdi. Öyle tek güne sıkıştırılmazdı. Hatta düğün hazırlıkları komşularla birlikte haftalar öncesinde başlardı.

Bu tarz davranışlar komşuluğu , dostluğu güçlendirirdi.

Güzel günlerdi...